Terug toeteren |
Mirek blogt | |||
zaterdag 23 juli 2011 16:36 | |||
En daar was de bankschroef weer. We liepen een aantal dagen terug een kleine lokronde door Bir Zeit om publiek te werven voor de voorstelling van de circusschool (een mengeling van acrobatiek, dans & straattheater door Palestijnse kinderen & een internationale groep uit Toulouse) en ons eigen optreden. Veel verbaasde gezichten als er een rose-geel-groen fluoriserende band van dik twintig man door je stadje trekt. Het leukste is met z'n allen terug toeteren naar de auto's. Ze kunnen er zelf ook erg om lachen. We worden tussen twee nummers door aangesproken door een man, waarschijnlijk aangetrokken door de camera’s die ons volgen (of omdat we nogal opvallen als ‘niet van hier’). Hij vertelt ons dat zijn familie oorspronkelijk uit een dorp in de buurt van Tel Aviv komt. In de jaren vijftig zijn ze verdreven door de Joden. Zijn land ligt nu midden in Israel. Hier stonden we voor zijn huis, maar toen zijn familie hier kwam, was er niets: hij is geboren onder tentdoek. Ze hebben jaren geleefd in een bouwsel waar weer & wind vrij spel hadden. De enig hulp die ze kregen was wat kleding, zeep, olie van de V.N. Hij nodigt ons uit op het binnenplaatsje van zijn huis (hij werkt nu in Saoedi-Arabië), wijst ons het schuurtje waarin hij getrouwd is. We spelen een liedje voor hem, zijn moeder en wat nieuwsgierige kinderen. Hij wenst ons dat ons nooit overkomt wat de Palestijnen doormaken. We vertrekken spelend, hoe moet je in vredesnaam anders weglopen? Maar met dichtgeknepen keel typen gaat een stuk makkelijker dan trompet spelen...
|